ကၽြန္ေတာ္ ပထမဆံုးေတာင္းပန္ခ်င္တာ တစ္ခုက ဒီစာထဲမွာပါတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြထဲမွာ စာဖတ္သူေတြအေပၚဆရာလုပ္သလိုမ်ိဳး၊ပညာရွင္ဆန္ဆန္ လူေတြရဲ ့အားနည္းခ်က္ေတြကို ေထာက္ျပေ၀ဖန္မိတာမ်ိဳးပါေနရင္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ ့ေရးသားတင္ျပပံုအားနည္းမွဳလို ့ပဲ မွတ္ယူခြင့္လႊတ္ေပးေစလိုပါတယ္။
အားလံုးသိၾကတဲ့အတိုင္းပါပဲ။ကၽြန္ေတာ္ေရးဖူးသမွ် အေၾကာင္းအရာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ကၽြန္ေတာ္ျဖတ္သန္းဖူးသမွ် အေတြ ့အၾကံဳေတြနဲ ့ အဲဒီအေတြ ့အၾကံဳေတြထဲက ရလာတဲ့ ဗဟုသုတနဲ ့အေတြးအေခၚေတြေပၚမွာအေျခခံျပီး ကၽြန္ေတာ္အားသန္တဲ့ သေရာ္စာအေရးအသားနဲ ့ ဖန္တီးခဲ့တဲ့ စာေတြမ်ားပါတယ္။ဒီစာအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ေမွ်ာ္လင့္ထားတာတစ္ခုက ပညာရွင္မဟုတ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ ့တိုက္တြန္းအားေပးမွဳကေန ပညာရွင္ေတြအေနနဲ ့ ၀ိုင္း၀န္းအေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို ့ပူေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကဖို ့ အေတြးတစ္ခုေလာက္ရေစလိုတဲ့ ေစတနာကို ဖတ္ရွဳတဲ့လူေတြ အကုန္နားလည္ေစခ်င္တာေလးပါပဲ။ကၽြန္ေတာ္တို ့ျမန္မာႏိုင္ငံသား facebook user ေတြဟာ ဒီရိုဟင္ဂ်ာဆန္ ့က်င္ေရးလွဳပ္ရွားမွဳကို စတင္ခဲ့တာ အခ်ိန္ကာလအတိုင္းအတာတစ္ခုထိ ၾကာျမင့္ခဲ့ျပီျဖစ္ပါတယ္။ၾကိဳးစားခဲ့ၾကလို ့လည္း ကၽြန္ေတာ္တို ့အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ စည္းလံုးညီညြတ္မွဳခိုင္မာလာသလို တခ်ိန္က ဒီလူမ်ိဳးေတြရဲ ့အႏၱရာယ္ကို နားမလည္သေဘာမေပါက္တဲ့လူေတြကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္တို ့စည္းရံုးႏိုင္ခဲ့ျပီးျဖစ္ပါတယ္။တကယ္ေတာ့ ဒီလွဳပ္ရွားမွဳဟာ အင္တာနက္စတင္မေပၚေပါက္ခင္ကတည္းက ရခိုင္လူမ်ိဳး ပညာရွင္မ်ားရဲ ့ဦးေဆာင္မွဳနဲ ့အတူ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ား လွဳပ္ရွားေနခဲ့တာေတာ္ေတာ္ၾကာခဲ့ပါျပီ။ဒါေပမယ့္ ၾကိဳးစားသေလာက္အရာမထင္ခဲ့ပါဘူး။အစိုးရရဲ ့လွ်စ္လွ်ဴရွဳမွဳေၾကာင့္ ျပည္တြင္းမီဒီယာေတြမွာ ေဖာ္ျပခြင့္မရခဲ့သလို ျပည္ပမီဒီယာေတြကလည္း ခုလိုပဲ အေရးတယူမလုပ္ခဲ့ၾကပါဘူး။ခု အင္တာနက္ရဲ ့ေက်းဇူးေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို ့ရဲ ့လွဳပ္ရွားမွဳဟာ ခရီးေပါက္သင့္သေလာက္ ေပါက္ေျမာက္ေနခဲ့ပါျပီ။ဒါေပမယ့္ ဒီေနရာမွာ တက္ၾကြလွဳပ္ရွားသူေတြၾကားထဲ အခ်င္းခ်င္း အထင္အျမင္လြဲမွားမွဳေတြ ေ၀ဖန္စြပ္စြဲမွဳေတြေၾကာင့္မလိုလားအပ္တဲ့ စိတ္၀မ္းကြဲျပားမွဳေတြျဖစ္ေပၚလာေနတာကိုလည္း ၀မ္းနည္းစြာေတြ ့ျမင္ေနရပါတယ္။ဒီအခ်က္ေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တို ့အားလံုးရဲ ့ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္မွဳေတြကို လမ္းေၾကာင္းလြဲေစႏိုင္တဲ့အဓိက အေၾကာင္းရင္းတစ္ခုအျဖစ္ အားလံုးကို နားလည္သေဘာေပါက္ေစခ်င္ပါတယ္။
ဒီႏိုင္ငံကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးၾကတဲ့လူေတြျဖစ္လို ့ ဒီႏိုင္ငံကို ကာကြယ္ခ်င္တဲ့ စိတ္နဲ ့ပဲ ကၽြန္ေတာ္တို ့ဒီကိစၥမွာ ဘယ္သူမွမတိုက္တြန္းပဲ ကိုယ့္သေဘာနဲ ့ကိုယ္ ပါ၀င္လာၾကတဲ့လူေတြပါ။ဒီအေျခခံအခ်က္ေတြ တူညီေနပါလွ်က္နဲ ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့စိတ္၀မ္းကြဲစရာ လိုပါသလား။လူတိုင္းလူတိုင္းဟာ တစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္မတူသလို ႏိုင္ငံေရးခံယူခ်က္ခ်င္းမတူတာမွန္ေပမယ့္ ဘယ္လူမ်ိဳး၊ဘယ္အဖြဲ ့အစည္းကို ကိုယ္စားျပဳေနသူျဖစ္ပါေစ ဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္တို ့အားလံုးရပ္ရမွာက တစ္ဘက္တည္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ဘယ္လို သမိုင္းေၾကာင္း၊ဘယ္လိုမုန္းတီးနာက်ည္းမွဳေတြရွိခဲ့ပါေစ ဒီအခ်ိန္မွာ ရွံဳးနိမ့္ခဲ့ရင္ ျဖစ္ေပၚလာမယ့္အက်ိဳးဆက္ကို အတူတူခံစားရမွာက ကၽြန္ေတာ္တို ့အားလံုးဆိုတာ နားလည္ေပးၾကပါ။ဒီႏွစ္အေတာအတြင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္တို ့အားလံုး ပထမဆံုးအၾကိမ္ ဧရာ၀တီျမစ္ဆံုလွဳပ္ရွားမွဳမွာ စည္းလံုးညီညြတ္ခဲ့ၾကျပီးပါျပီ။အဲဒီတုန္းက အစိုးရအဖြဲ ့၀င္အခ်ိဳ ့ကလြဲရင္ ျပည္တြင္းျပည္ပ မီဒီယာ၊အတိုက္အခံ အကုန္လံုး ျပည္သူေတြနဲ ့တစိတ္တ၀မ္းတည္း ညီညြတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ႏိုင္ငံတကာ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရး အစိုးရမဟုတ္တဲ့အဖြဲ ့အစည္းေတြရဲ ့ေထာက္ခံမွဳကိုရရွိခဲ့သလို အင္အားၾကီးႏိုင္ငံအစိုးရအခ်ိဳ ့ရဲ ့အားေပးေထာက္ခံမွဳကိုလည္းရရွိခဲ့ပါတယ္။အဲဒီလို အားလံုး တဘက္တည္းမွာ စည္းလံုးညီညြတ္ခဲ့ၾကလို ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့အားလံုး ေအာင္ျမင္မွဳကို ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ၾကရတာပါ။ခု ရိုဟင္ဂ်ာဆန္ ့က်င္ေရးလွဳပ္ရွားမွဳကို ျပန္သံုးသပ္ၾကည့္ၾကရေအာင္ပါ။ကၽြန္ေတာ္တို ့ဘက္မွာ ဘယ္သူေတြ ေပၚေပၚထင္ထင္ရပ္တည္ေနၾကျပီးျပီလဲ။ျပည္ပမီဒီယာအမ်ားစုက ကၽြန္ေတာ္တို ့ကို မ်က္မုန္းက်ိဳးေနၾကပါတယ္။အနည္းစုက ေရငံုႏွဳတ္ပိတ္ေနၾကပါတယ္။ျပည္တြင္းမီဒီယာေတြကလည္း ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾကပါတယ္။ျပည္ပအတိုက္အခံသမားတခိ်ဳ ့က ကၽြန္ေတာ္တို ့ကို အစိုးရလက္ကိုင္တုတ္ေတြ၊လူ ့အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္သူေတြဆိုျပီး ပက္ပက္စက္စက္ေ၀ဖန္တိုက္ခိုက္ေနၾကပါတယ္။အခ်ိဳ ့အတိုက္အခံေတြကလည္း အားေပးခ်င္ေပမယ့္ သူတို ့ရဲ ့ဘ၀ရပ္တည္ခ်က္အရ ဘာမွ၀င္ေျပာလို ့မျဖစ္ပဲေနရတာမ်ိဳးေတြ ရွိေနပါတယ္။ျပည္တြင္းက အင္အားၾကီး ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြကလည္း လက္ေရွာင္ေနၾကပါတယ္။UN အပါအ၀င္ NGO ေတြကလည္း ရိုဟင္ဂ်ာေတြဘက္ကပဲ ရပ္တည္ေနၾကပါတယ္။အစိုးရကလည္း အေနာက္အုပ္စုနဲ ့ေရႊလမ္းေငြလမ္းျပန္ေဖာက္ဖို ့ၾကိဳးစားေနခ်ိန္ျဖစ္လို ့ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနပါတယ္။အင္အားၾကီးႏိုင္ငံေတြဆိုတာေတာ့ ေ၀လာေ၀းေပါ့ဗ်ာ။အဲဒီေတာ့ ေျပးၾကည့္မွ၊လွမ္းေအာ္ေခၚၾကည့္မွ ကၽြန္ေတာ္တို ့မွာ ဒီအုပ္စုေလးပဲ ရွိေသးတာပါ။အဲဒီေတာ့ ဒီရွိစုမဲ့စုအဖြဲ ့ေလးသာ ထပ္ကြဲသြားမယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို ့လိုခ်င္တဲ့ပန္းတိုင္ကို အေရာက္လွမ္းႏိုင္ပါအုန္းမလား။ဒီအခ်ိန္မွာ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုသူေတြ ဘယ္ေလာက္ခရီးေရာက္ေနၾကျပီလဲ။သူတို ့ရဲ ့အခြင့္အေရးအတြက္ အေမရိကန္၊ျဗိတိန္စတဲ့အင္အားၾကီးႏိုင္ငံေတြရဲ ့လႊတ္ေတာ္ေတြအထိ သူတို ့ေပါက္ေရာက္ေနၾကပါျပီ။အာရပ္အဖြဲ ့အစည္းေတြဆီက ေထာက္ပံ့ေၾကးေတြအလံုးအရင္းနဲ ့ ႏိုင္ငံတကာကို ၀ါဒျဖန္ ့ေနၾကပါျပီ။ကၽြန္ေတာ္တို ့ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္ရွာစားျပီး ပိုတဲ့ပိုက္ဆံေလးနဲ ့ ပိုတဲ့အခ်ိန္ေလးကိုဖဲ့ျပီး facebook ေပၚမွာ ျမန္မာလိုစာေရးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သူတို ့ က ႏိုင္ငံတကာေထာက္ပံ့ေၾကးေတြကို ထိုင္သံုးျပီး ဘာသာစံုေရးထားတဲ့ ၀က္ဆိုက္ေတြနဲ ့ ႏိုင္ငံတကာရဲ ့သနားဂရုဏာကို သဲ့ယူေနၾကျပီျဖစ္ပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္တို ့ ျဗိတိသွ်သံရံုးေရွ ့မွာလုပ္ခဲ့တဲ့ မေအာင္ျမင္တဲ့ ဆႏၵျပပြဲအတြက္ လူမရမကစုေနခ်ိန္မွာ သူတို ့က ႏိုင္ငံတကာကို ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ေစလႊတ္ေနျပီျဖစ္ပါတယ္။ဒီလွဳပ္ရွားမွဳအတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို ့ကို သူတို ့လိုမ်ိဳး ဘယ္သူမွ အလွဴေငြလာမေပးပါဘူး။UN အပါအ၀င္ဘယ္အဖြဲ ့အစည္းကမွ ေထာက္ပံ့ေၾကးမရပါဘူး။ျမန္မာအစိုးရကလည္း အားေပးမွဳမရွိသလို ဘယ္ႏိုင္ငံအစိုးရကမွ ခုခ်ိန္ထိ လက္ခုပ္ထမတီးေသးပါဘူး။ဒီေလာက္ေနာက္က်ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို ့အခ်င္းခ်င္း ခုလိုေျခထိုးေနၾကရင္ ဘယ္သူေတြ ပန္း၀င္သြားမလဲ။ခု သူတို ့ရဲ ့သမိုင္းလိမ္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို ့ထဲက တတ္သိနားလည္တဲ့လူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေျဖရွင္းတုန္ ့ျပန္ခဲ့ၾကျပီးပါျပီ။သူတို ့ကို တိုင္းရင္းသားအျဖစ္အသိအမွတ္ျပဳလိုက္ရင္ ျဖစ္ေပၚလာမယ့္အက်ိဳးဆက္ေတြကိုလည္း ရွင္းျပၾကျပီးပါျပီ။ကဲ ဒီေလာက္နဲ ့လံုေလာက္ပါျပီလား။ကၽြန္ေတာ္တို ့ဘာဆက္လုပ္ၾကမလဲ။အင္တာနက္ပံုမွန္သံုးစြဲႏိုင္တဲ့ လက္တစ္ဆုပ္စာလူတစ္စု သိျပီးရံုနဲ ့ကၽြန္ေတာ္တို ့ေက်နပ္သင့္သလား။ဒီလူမ်ိဳးေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို ့ႏိုင္ငံမွာ လက္မခံႏိုင္ဘူးလို ့ေျပာေနရံုနဲ ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့လိုခ်င္တဲ့ အားလံုးရဲ ့ေထာက္ခံမွဳကို ရယူဖို ့ဆိုတာ လံုး၀မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ေနာက္အေရးၾကီးတဲ့အခ်က္က ကၽြန္ေတာ္တို ့ခုလုပ္ေနတဲ့ လွဳပ္ရွားမွဳဟာ လူမ်ိဳးေရး၊ဘာသာေရးမုန္းတီးမွဳလံုး၀မဟုတ္ဘူးဆိုတာ အထဲမွာ ပါ၀င္ေနတဲ့လူေတြ အကုန္လံုး နားလည္သေဘာေပါက္ဖို ့လိုအပ္ပါတယ္။ရိုဟင္ဂ်ာေတြေနရာမွာ ဗုဒၵဘာသာျဖစ္တဲ့ သီရိလကၤာေတြျဖစ္ေနရင္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို ့လက္ခံမွာမဟုတ္ပါဘူး။ထိုင္းေတြျဖစ္ေနရင္လည္း လက္ခံမွာမဟုတ္ပါဘူး။ခု ျမန္မာႏိုင္ငံအထက္ပိုင္းမွာ အလံုးအရင္းနဲ ့၀င္ေရာက္ေနတဲ့ တရုတ္ေတြကိုလည္း ဒီလွဳပ္ရွားမွဳနဲ ့တန္းတူ ကန္ ့ကြက္ဖို ့ကၽြန္ေတာ္တို ့အားလံုးမွာ တာ၀န္ရွိပါတယ္။ဒီလွဳပ္ရွားမွဳမွာ လူမ်ိဳးေရး၊ဘာသာေရးကိုအေျခခံတဲ့လူေတြကို ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ ့လံုး၀မၾကိဳဆိုပါဘူး။ျမန္မာႏိုင္ငံသား ဘယ္ဘာသာ၀င္မဆို အမ်ိဳးသားေရးအသိစိတ္ဓာတ္နဲ ့ လာေရာက္ပူးေပါင္းမယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို ့လွိဳက္လဲစြာၾကိဳဆိုပါတယ္။လူမ်ိဳးေရး၊ဘာသာေရးမုန္းတီးမွဳကိုအေျခခံျပီး ေရးသားေျပာဆိုေနမယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို ့ရဲ ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသားဟိႏၵဴ၊မူဆလင္ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို ရိုဟင္ဂ်ာဆိုသူေတြရဲ ့ ၾသဇာလႊမ္းမိုးခံဘ၀ကိုေရာက္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္တို ့ကိုယ္တိုင္ တြန္းပို ့လိုက္သလိုျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။ရိုဟင္ဂ်ာဆိုသူေတြကိုယ္တိုင္က ဒီျမန္မာျပည္ဖြား အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္အမ်ားစုဟာ သူတို ကို ႏိုင္ငံသားအျဖစ္လက္သင့္ခံလိုျခင္းမရွိဘူးဆိုတာ သူတို ့ရဲ ့ Blog အခ်ိဳ ့မွာ၀န္ခံထားတာကိုေတြ ့ဖူးပါတယ္။ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးမွာ ဌာေနတိုင္းရင္းသားေတြဆီကေန ျမန္မာျပည္ဖြား အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ေတြကို လူမ်ိဳးေရး၊ဘာသာေရး ေစာ္ကားမွဳေတြလုပ္ၾကမယ္ဆိုရင္ ရိုဟင္ဂ်ာေတြက အဲဒီအခ်က္ကို အျမတ္ထုတ္ဖို ့ လက္တြန္ ့ေနမွာမဟုတ္ပါဘူး။အဲဒီလိုေျပာခ်င္တဲ့လူေတြကို ကၽြန္ေတာ္ေမတၱာရပ္ခံလိုတာက ေက်းဇူးျပဳျပီး လက္ေရွာင္ေပးၾကပါ။အဲဒီလိုေျပာလို ့ ကုလားေတြနဲ ့မင္းဘယ္လိုပတ္သက္ေနလဲ၊မင္းနဲ ့ဘာေတာ္လဲလို ့ရိုင္းရိုင္းစိုင္းစိုင္းေမးလာတဲ့လူရွိရင္ အဲဒီလူကို ကၽြန္ေတာ့္ဇာတိ မာန္ေအာင္ကၽြန္းအေၾကာင္းနီးစပ္ရာ ရခိုင္တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ေမးၾကည့္ပါလို ့ပဲ အၾကံေပးပါရေစ။ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ ့တသက္လံုးစြဲကိုင္လာတဲ့ လူမ်ိဳးေရး၊ဘာသာေရးအစြဲမွန္သမွ်ကို ေဘးမွာပစ္ခ်ျပီးမွ ဒီလွဳပ္ရွားမွဳထဲကို ေျခစံုပစ္၀င္လာခဲ့တာပါ။အမ်ိဳးသားေရးဆိုတဲ့ အစြဲအလမ္းကလြဲရင္ ဒီလွဳပ္ရွားမွဳမွာ မိတ္ေဆြတို ့မွာ ကိုယ္စီယံုၾကည္ကိုးကြယ္ေနၾကတဲ့ ဘာသာေရး၊ႏိုင္ငံေရး၊လူမ်ိဳးေရးအစြဲေတြကို အျပင္မွာထားခဲ့ဖို ့ေလးစားစြာတိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။တကယ္ေတာ့ ဒီေခတ္ဒီကာလမွာ ကၽြန္ေတာ္တို ့အားလံုး ဒုကၡေရာက္ေနသလိုပဲ အဲဒီနယ္စပ္က ဘဂၤလီေတြလည္း ဒုကၡေရာက္ေနၾကတာကေတာ့အမွန္ပါပဲ။သူတို ့ရဲ ့မူလဇာတိျဖစ္တဲ့ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မွာ သူတို ့ေတြထဲက တခ်ိဳ ့ဟာ ဒုကၡသည္အျဖစ္ ေနထိုင္ေနၾကရသလို ကၽြန္ေတာ္တို ့ေသြးခ်င္းညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမအခ်ိဳ ့ေတြဟာလည္း အိမ္နီးခ်င္းတိုင္းျပည္အခ်ိဳ ့မွာခုခိ်န္ထိ ဒုကၡသည္အျဖစ္ရပ္တည္ေနၾကရဆဲပါ။ဒါေပမယ့္ ျပည္ပအေျခစိုက္ ရိုဟင္ဂ်ာအေရးဦးေဆာင္လွဳပ္ရွားသူေတြက ျပည္တြင္းက ဒုကၡတကယ္ေရာက္ေနတဲ့လူေတြကို ခုတံုးလုပ္ျပီး စည္းစိမ္ယူေနၾကပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္တို ့ႏိုင္ငံဟာ အေမရိကန္၊ျဗိတိန္၊ၾသစေၾတးလ်တို ့လို ၀င္လာသမွ် ႏိုင္ငံျခားသားေတြကို လက္ခံႏိုင္တဲ့အေျခအေနေပၚမွာမရွိပါဘူး။တကယ္ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့လူေတြကို စာနာေထာက္ထားလို ့လက္ခံလိုက္ရင္ ေနာက္ခံအင္အားအလံုးအရင္းနဲ ့ ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္ကို ၀င္ေရာက္လာမယ့္ ရိုဟင္ဂ်ာစစ္ေသြးၾကြေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ေနာက္ကြယ္က ၾကိဳးကိုင္မယ့္ အၾကမ္းဖက္အဖြဲ ့အစည္းေတြကို စနစ္တက် ကိုင္တြယ္ထိန္းသိမ္းႏိုင္မယ့္ ခိုင္မာတဲ့ ႏိုင္ငံေရး၊အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ ကၽြန္ေတာ္တို ့ႏိုင္ငံမွာ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းေတာ္ေတာ္ၾကာတဲ့အထိ ေပၚေပါက္လာဖို ့မလြယ္ေသးပါဘူး။လက္ခံလို ့မျဖစ္တာကို ကၽြန္ေတာ္တို ့အားလံုးသေဘာတူၾကျပီးပါျပီ။အဲဒီေတာ့ လက္မခံဘူးဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို ့ဘာဆက္လုပ္မလဲ။ကၽြန္ေတာ္တို ့ရဲ ့ရပ္တည္ခ်က္နဲ ့ သူတို ့ေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို ့ေျမကေန သူတို ့ကိုလက္ခံႏိုင္မယ့္ေနရာတစ္ခုကိုလႊဲေျပာင္းေပးဖို ့၊ႏိုင္ငံသားအစစ္အမွန္နဲ ့တရားမ၀င္ခိုး၀င္အေျခခ်သူေတြကို စီစစ္ေပးဖို ့စတဲ့ ကိစၥရပ္ေတြကို ႏိုင္ငံတကာကလက္ခံႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားဖို ့လိုပါတယ္။ဒီေနရာမွာ လက္ခံျခင္း၊လက္မခံျခင္းဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို ့ခ်ည္းပဲ တသံတည္းထြက္ေနလို ့အရာမထင္ပါဘူး။တကယ္တမ္းဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္ရွိတာက ႏိုင္ငံရဲ ့အာဏာပိုင္အဖြဲ ့အစည္းပဲျဖစ္ပါတယ္။အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ခြင့္ရွိတယ္ဆိုတဲ့ အစိုးရကို ကၽြန္ေတာ္တို ့ဘယ္လိုအကူအညီေတာင္းမလဲ။ဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္တို ့အေနနဲ ့ဧရာ၀တီလွဳပ္ရွားမွဳကို စံနမူနာယူသင့္ပါတယ္။အဲဒီအတြက္ တတ္သိနားလည္တဲ့ ပညာရွင္ေတြက ႏိုင္ငံတကာ ဥပေဒဆိုင္ရာ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းေတြ၊အလားတူ Immigrant ေတြနဲ ့ပတ္သက္ျပီး ႏိုင္ငံတကာမွာ သက္ဆိုင္ရာ အစိုးရေတြက ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခဲ့ဖူးတဲ့ သာဓက အေထာက္အထားေတြကို ေဖာ္ထုတ္ျပႏိုင္ဖို ့လိုအပ္ပါတယ္။အစိုးရလည္းလက္ခံ၊ႏိုင္ငံတကာကလည္းလက္ခံ၊ျပည္သူေတြကလည္းလက္ခံလာမွသာ ကၽြန္ေတာ္တို ့ရာႏွဳန္းျပည့္ေအာင္ျမင္ျပီလို ့ေျပာလို ့ရပါတယ္။ခုခ်ိန္မွာ ဒီလူမ်ိဳးေတြဟာ ဘယ္ႏိုင္ငံကမွ ႏိုင္ငံသားအျဖစ္အသိအမွတ္မျပဳတဲ့ Stateless people ေတြျဖစ္ၾကပါတယ္။သူတို ့နဲ ့လူမ်ိဳးတူ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံကေတာင္မွ သူတို ့ကို လက္သင့္ခံလိုျခင္းမရွိပါဘူးဆိုတာ ဒီရက္ပိုင္း ျမန္မာအစိုးရအရာရွိၾကီးတစ္ဦးကို သူ ့ရဲ ့ခ်စ္ၾကည္ေရးခရီးစဥ္မွာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ေျပာခဲ့တဲ့ စကားကိုၾကည့္ရင္ သိႏိုင္ပါတယ္။ေနာက္တစ္ခုက ခုလႊတ္ေတာ္မွာ သေဘာတူလိုက္တယ္ၾကားတဲ့ ဆႏၵျပခြင့္ဥပေဒအရ ကၽြန္ေတာ္တို ့ဟာ ဘီဘီစီကို ကန္ ့ကြက္ဖို ့ ကန္ ့သတ္နယ္ေျမထဲမွာပါတဲ့ ျဗိတိသွ်သံရံုးေရွ ့မွာ ဆႏၵျပလို ့မရေတာ့ပါဘူး။ေနာက္ျပီး အစိုးရကို ေတာင္းဆိုဖို ့အတြက္လည္း အစိုးရရံုးေတြေရွ ့မွာ ဆႏၵျပခြင့္မရွိေတာ့ပါဘူး။အဲဒီေတာ့ ျပည္တြင္း၊ျပည္ပမီဒီယာေတြမွာပါေအာင္ ကၽြန္ေတာ္တို ့လုပ္ႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္းေလးေတြကို နားလည္ႏွံ ့စပ္သူမ်ားအေနနဲ ့၀ိုင္း၀န္းအေျဖရွာေစခ်င္ပါတယ္။တစ္ဦးခ်င္းစီကရလာမယ့္အၾကံဥာဏ္ေတြထဲက အစိုးရတင္မက ႏိုင္ငံတကာကပါလက္သင့္ခံႏိုင္မယ့္ အသင့္ေတာ္ဆံုးအၾကံျပဳခ်က္ေတြကိုေရြးထုတ္ျပီး လႊတ္ေတာ္ထိေရာက္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္တို ့အားလံုး၀ိုင္း၀န္းၾကိဳးစားၾကေစခ်င္ပါတယ္။ဒီလိုေျပာရတာကလည္း ကၽြန္ေတာ္အေနနဲ ့လက္ရွိအာဏာပိုင္အစိုးရသာလွ်င္ ဒီကိစၥမွာ လုပ္ပိုင္ခြင့္အရွိဆံုးလို ့ရိုးသားစြာ ထင္ျမင္မိလို ့ပါ။စကားမစပ္ ဒီလွဳပ္ရွားမွဳနဲ ့ဆက္ႏြယ္ျပီး ကၽြန္ေတာ့္ရဲ ့ facebook ေပၚကအေတြ ့အၾကံဳတစ္ခုကိုေျပာခြင့္ျပဳပါ။ကၽြန္ေတာ္ ဒီရိုဟင္ဂ်ာနဲ ့ပတ္သက္တဲ့ ပို ့စ္ေတြ တင္ျဖစ္ျပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ လူအေယာက္ တစ္ရာေက်ာ္ ႏွစ္ရာနီးပါး ကၽြန္ေတာ့္ကို လာ Add ၾကပါတယ္။အဲဒီထဲမွာ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ေတြလည္းပါပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္ အကုန္လံုးကို လက္ခံခဲ့ပါတယ္။ဒါေပမယ့္ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ လာ Add တဲ့လူေတြထဲက တခ်ိဳ ့ဟာ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုသူေတြျဖစ္ေနတာကို အမွတ္မထင္သိလိုက္ရပါတယ္။တခ်ိဳ ့ဆိုရင္ သူတို ့ရဲ ့သက္ဆိုင္ရာလွဳပ္ရွားမွဳေတြမွာ ဦးေဆာင္လွဳပ္ရွားသူေတြျဖစ္ေနတာကိုပါသူတို ့ေတြရဲ ့ဆိုက္ေတြကို ၀င္ၾကည့္ရင္း အမွတ္မထင္ ေတြ ့ခဲ့ရတာပါ။အဲဒီလူေတြထဲကအခ်ိဳ ့ဆိုရင္ သူတို ့ရဲ ့ဘာသာ၊လူမ်ိဳး၊နာမည္ ဘာ info ကိုမွ တိတိက်က်ေဖာ္ျပထားတာမ်ိဳးမရွိသလို ကၽြန္ေတာ့္လွဳပ္ရွားမွဳမွန္သမွ် ၀င္မပါပဲ ဒီအတိုင္းျငိမ္ေနၾကပါတယ္။သူတို ့ဟာကၽြန္ေတာ္တို ့ရိုဟင္ဂ်ာဆန္ ့က်င္သူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ ့လွဳပ္ရွားမွဳကို လာေစာင့္ၾကည့္ေနၾကတာကို ကၽြန္ေတာ့္ block မလုပ္ခင္ သူ ့ရဲ ့ friends list ကိုၾကည့္ျပီးသိလိုက္ရပါတယ္။အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့ သတိၾကီးၾကီးထားဖို ့လိုအပ္ေနပါျပီ။ကၽြန္ေတာ္တို ့ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြဟာ စည္းလံုးညီညြတ္ဖို ့ခက္ခဲသေလာက္ စိတ္၀မ္းကြဲျပားေအာင္ ေသြးထိုးလွံဳ ့ေဆာ္ဖို ့အရမ္းလြယ္ကူပါတယ္။ဥပမာ.. facebook ေပၚမွာ နာမည္ရင္း ဟူစိန္အလီလို ့ေခၚတဲ့ ဘဂၤလီတစ္ေယာက္ဟာ သခင္မ်ိဳးေဟ့ ဒို ့ဗမာ ဒါမွမဟုတ္ သတိုးမဟာေက်ာ္စြာမင္းေခါင္ စသျဖင့္ ျမန္မာရာဇ၀င္နာမည္ေတြနဲ ့ရခိုင္နဲ ့ဗမာလူမ်ိဳးေတြၾကားထဲမွာ လူမ်ိဳးေရးေသြးထိုးလွံဳ ့ေဆာ္ဖို ့ဆိုတာ အရမ္းလြယ္ကူပါတယ္။ဘုန္းၾကီးတစ္ပါးရဲ ့ဘြဲ ့နာမည္ ဓာတ္ပံုတင္ျပီး ျမန္မာမူဆလင္ေတြကို ရန္စဖို ့ဆိုတာလည္းတကယ္လြယ္ပါတယ္။စစ္ဗိုလ္ေတြေပးတတ္တဲ့ နာမည္ေတြသံုးျပီး ျပည္ပႏိုင္ငံေရးတက္ၾကြလွဳပ္ရွားသူေတြကို သူေတာင္းစားေတြလို ့ေစာ္ကားဖို ့လည္း မခက္ပါဘူး။NLD အလံပံုတင္ျပီး စစ္သားေတြကို စစ္ေခြးလို ့လွမ္းဆဲလို ့လည္းရပါတယ္။သူတို ့တခါေလာက္ဖြလိုက္တာနဲ ့ေနာက္ဆက္တြဲျဖစ္ၾကတဲ့ ျပသနာေတြက facebook မွာ အမ်ားၾကီးပါ။တကယ္လက္တြဲရမယ့္အခ်ိန္ေရာက္တဲ့အခါ ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္း တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္မၾကည့္ႏိုင္ျဖစ္ေနၾကျပီ။ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးေတြကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္တို ့သတိထားဖို ့လိုအပ္ပါတယ္။ခုခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို ့အားလံုးက ကိုယ့္လုပ္စာကိုယ္စားျပီး အမ်ိဳးသားေရးကို စိတ္တူကိုယ္တူလုပ္ေနၾကတာပါ။ဒီလူေတြက အလုပ္လုပ္စရာမလိုတဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို ့ထက္အခ်ိန္ပိုေပးႏိုင္တဲ့အတြက္ ပိုျပီးေတာ့ ထိေရာက္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္တဲ့ အေနအထားမွာ ရွိေနပါတယ္။အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့လုပ္ႏိုင္တဲ့အတိုင္းအတာအတြင္းမွာ သူတို ့ထက္ပိုမိုထိေရာက္တဲ့ လွဳပ္ရွားမွဳမ်ိဳးေတြကို ဖန္တီးႏိုင္ဖို ့လိုအပ္ေနပါတယ္။သာမန္လူပဲျဖစ္ျဖစ္၊ပညာရွင္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ႏိုင္ငံေရးသမားပဲျဖစ္ျဖစ္ ျမန္မာျပည္နဲ ့ပတ္သက္ေနသမွ် ျမန္မာျပည္ႏိုင္ငံေရးနဲ ့ပတ္သက္ေနရအုန္းမွာပါ။ဘယ္သူဘယ္၀ါဘယ္အဖြဲ ့အစည္းကိုခ်စ္လို ့ ႏိုင္ငံေရးလုပ္တာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ဘယ္သူဘယ္၀ါဘယ္အဖြဲ ့အစည္းကိုမုန္းလို ့ႏိုင္ငံေရးလုပ္တာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခုဒီလွဳပ္ရွားမွဳမွာ ကိုယ့္ႏိုင္ငံ ကိုယ့္လူမ်ိဳးကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးလို ့ အမ်ိဳးသားေရးလုပ္ၾကတာပဲ ျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္။ရိုဟင္ဂ်ာအပါအ၀င္ ဘယ္သူ ့ကိုမွ မုန္းစရာမလိုပါဘူး။သူတို ့က သူတို ့အခြင့္အေရးနဲ ့သူတို ့လူမ်ိဳး အခြင့္အေရးအတြက္ ၾကိဳးပမ္းေနသလိုပဲ ကၽြန္ေတာ္တို ့ကလည္း ကၽြန္ေတာ္တို ့ရဲ ့ပုဂၢလိကအခြင့္အေရးတစံုတရာမပါေပမယ့္ တမ်ိဳးသားလံုးရဲ ့ကိုယ္ပိုင္အခြင့္အေရးအတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္ေနၾကတာျဖစ္ပါတယ္။အခ်င္းခ်င္း တစ္ေယာက္လက္ကို တစ္ေယာက္ယံုယံုၾကည္ၾကည္ဆုပ္ကိုင္ႏိုင္ၾကမယ္ဆိုရင္ မေအာင္ျမင္စရာမရွိပါဘူး။ကၽြန္ေတာ္တို ့ အားလံုး မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ကိုယ္စီနဲ ့ကိုယ့္တာ၀န္ကိုယ္ေက်ပြန္ေအာင္ အတူတူ ထမ္းေဆာင္ၾကရေအာင္ပါ။
ေလးစားစြာျဖင့္...ျမတ္သိန္းထြန္း
http://anti-rohingya.blogspot.com/2011/12/anti-rohingha.html#more